Elzeline werkt met haar VvE aan verduurzaming

‘De boomhut’ noemen Elzeline de Jong en haar man Egbert Kreiken hun appartement op de tweede verdieping van een complex uit 1977 in Aerdenhout. Een blik uit enkele van de vele ramen in de woonkamer maakt duidelijk waarom: ze zijn omgeven door boomkruinen. “We woonden in een heel hippe wijk in Amsterdam Noord, maar we wilden meer groen”, vertelt Elzeline. Dat is gelukt. Nu de rest nog.

Sinds januari 2021 wonen Elzeline en Egbert in het appartementencomplex dat zij nog gebouwd zagen worden. “Ik ben hier om de hoek opgegroeid”, vertelt ze. “Er was toen groot verzet tegen de bouw, onder andere vanwege een enorme kastanjeboom op het terrein. Een ‘flatgebouw’ in het chique Aerdenhout vond men bovendien ongepast.” Uiteindelijk werd het gebouw, met boom en al, mooi in de buurt ingepast. De ruimte en het licht zijn heerlijk, vinden ze. “Maar het gebouw zelf is onwijs verouderd.” Met actieve leden van de Vereniging van Eigenaren (VvE) zijn ze het pand aan het isoleren, maar dat gaat niet zonder slag of stoot.

“Wij zijn medium-oud”, zegt Elzeline met de nodige zelfspot. “Maar veel bewoners zijn tegen of al over de tachtig. Ik snap wel dat zij niet staan te springen om investeringen in verduurzaming.” Toch is dat hoognodig. Elzeline: “We hebben het behoorlijk koud gehad, afgelopen winter. En het dak is echt op. Er waren al verschillende lekkages.” Kort voor hun komst was er met overheidssubsidie een rapport opgesteld over verduurzaming van de woning. Veel dingen waren daarin niet gezien of meegenomen, merkte ze. Er hing ook een stevig prijskaartje aan het advies: verduurzaming van het hele complex zou een half miljoen gaan kosten.

Muren, vloer en dak

Het plan verdween in een la, maar een belangrijk onderdeel bleef overeind: er moest eerst begonnen worden met de isolatie van de muren, de vloer en het dak. Op posters aan de weg zag Elzeline een kortingsactie van de gemeente op isolatiemaatregelen. Ze meldde het appartementencomplex aan en verwachtte een lijstje ‘goedgekeurde’ aannemers te ontvangen.

“Er reageerde maar één bedrijf via het Duurzaam Bouwloket”, vertelt ze. “Die kwam uit op een offerte voor 80.000 euro voor alleen het isoleren van de spouw , terwijl in dat adviesrapport een bedrag werd genoemd van 12.000 euro voor het hele pand. Toen zijn we het met een aantal actieve eigenaren alsnog zelf maar gaan uitzoeken. Dat vond ik wel een teleurstelling.” In maart is de spouwmuurisolatie uitgevoerd, voor rond de 15.000 euro. Of het wooncomfort er merkbaar door is toegenomen, kunnen ze pas volgende winter vaststellen.

“Veel bewoners zijn tegen of al over de tachtig. Ik snap wel dat zij niet staan te springen om investeringen in verduurzaming.”

Ingewikkeld

Naast de spouwmuurisolatie werd ook gekozen voor het isoleren van de vloer. “Om in aanmerking te komen voor subsidie moest je destijds namelijk twee maatregelen laten uitvoeren”, zegt Elzeline. “Dat aanvraagproces was echt behoorlijk ingewikkeld. En dan zijn wij nog relatief bij de tijd en digitaal vaardig.”

Ook de uitvoering ging niet zonder slag of stoot. “De aannemer was vooraf al twee keer langs geweest om de situatie op te nemen. Stonden er eindelijk twee mannen op de stoep voor de werkzaamheden, zeiden ze: ‘die TONZON-isolatie heeft hier weinig zin, mevrouw. Er zitten veel te veel muizen in de kruipruimte. Die vreten straks de boel aan. Moesten we ‘s ochtends vroeg ineens bepalen dat het dan maar isolatieballetjes moesten worden. Anders hadden we weer achteraan moeten aansluiten in de wachtrij.”

Voor de herfst staat nu de dakisolatie gepland. “Iedereen moet als mede-eigenaar van het gebouw aan alle maatregelen meebetalen, dat is wettelijk zo geregeld. Omdat niet iedereen even kapitaalkrachtig is, proberen we nu als VvE een lening af te sluiten bij het Warmtefonds.” Opnieuw een taai en bureaucratisch proces dat wel wat eenvoudiger zou mogen, vindt Elzeline. “We hebben inmiddels negentien bijlagen verzameld om mee te sturen bij de aanvraag.” Overigens had zij zelf het liefst een sedumdak gehad, maar daarvoor kreeg ze geen meerderheid in de VvE.

Even bijkomen

“Na de isolatie moet eerst iedereen weer een beetje tot rust komen”, concludeert Elzeline. De volgende fase is dan een nieuw verwarmingssysteem. Er staan drie grote verwarmingsketels op zolder en elke radiator heeft een eigen verbruiksmeter. “Tegen de tijd dat die cv-ketels vervangen moeten worden, zal er ook een hybride warmtepomp bijgezet worden in het gebouw. Dat wordt landelijk verplicht. Dat betekent dus ook: zonnepanelen op het dak.”

Er gaat nog echt ongelofelijk veel veranderen, verzucht de bewoonster. “Ik ben heel benieuwd hoe dat allemaal geregeld en begeleid gaat worden, vanuit de overheid. Het zou heel handig zijn als er een letterlijk loket zou zijn voor advies. De gemeente bedoelt het ongetwijfeld goed met het Duurzaam Bouwloket, maar onze ervaring was dus niet geweldig.” Toch snapt ze ook ergens wel dat nog niet alles vlekkeloos verloopt. “Iedereen is natuurlijk nog zoekende.”