De Josephschool gaat voor een groen schoolplein

Het schoolplein van De Josephschool in Bloemendaal lijkt wel klaar te zijn gezet voor een filmopname. Overal spelen en lachen kinderen: op het pannaveldje, bij de schommel, rond de zandbak. Het afgelopen jaar werd de betegelde vlakte omgetoverd tot een speelparadijs. “De kinderen spelen nu veel meer verspreid over het hele plein”, stelt juf Ellen tevreden vast. “Het is nog niet af, maar ze zijn er nu al superblij mee, zoals je ziet. En wij dus ook.”

Zodra schooldirecteur Mike Noordhoek zijn dagelijkse begroetingsritueel bij het hek heeft afgerond, komt hij vertellen hoe het allemaal zo gekomen is, met het schoolplein en andere verduurzamingsmaatregelen op school.

“Toen ik hier twee jaar geleden kwam werken”, zegt hij, “lag er al een tijdje een plan voor een groen schoolplein. De gemeente kwam kennismaken en had het verzoek of wij het speelplein weer toegankelijk wilden maken als openbare speelplek. Door wat eerdere incidenten met hangjongeren, was het plein afgesloten na schooltijd. We hebben nu een tijdslot op het hek, zodat kinderen uit de buurt hier nu weer terecht kunnen. In dat kennismakingsgesprek heb ik meteen bij de gemeente aangegeven dat wij ook graag wat wilden veranderen aan het plein.

En dat gebeurde. Een klankbordgroep met afgevaardigden van de Josephschool en kinderopvang Les Petits maakte, samen met hovenier Balkenende uit Lisserbroek een ontwerp. De gemeente had hieraan een aantal voorwaarden gesteld, in ruil voor medefinanciering, vertelt Mike. “We kregen ook subsidie van waterschap Rijnland, omdat we flink hebben vergroend en er een speciaal drainagesysteem is aangelegd voor een betere regenwaterafvoer.”

Hydroblokken

Onder het kunstgras van het pannaveldje  (dé hit van het speelplein, had juf Ellen eerder al verteld) liggen zogenoemde hydroblokken. Dat zijn een soort kratten van beton, die ervoor zorgen dat overtollig regenwater wordt opgevangen en daarna rustig in de ondergrond kan doorsijpelen. Ook achter de school is een deel van de bodem, waar binnenkort nog beplanting wordt aangebracht, voorzien van deze blokken. Het verschil is duidelijk zichtbaar. Precies waar de blokken eindigen, beginnen de plassen van de buien van vanmorgen. Het veld mét infiltratiesysteem ligt er keurig bij. Vochtig, natuurlijk, maar zonder plassen.

 

“We kregen ook subsidie van waterschap Rijnland, omdat we flink hebben vergroend en er een speciaal drainagesysteem is aangelegd voor een betere regenwaterafvoer.”

 

 

Steentje wegdragen

De ouders van de leerlingen hebben een belangrijk steentje bijgedragen (of eigenlijk weggedragen) aan het nieuwe schoolplein, vertelt Mike.  Afgelopen zomervakantie werden onder toeziend oog van de conciërge 19.000 tegels gewipt. “Daarvan is een omheining rond het pannaveldje gemaakt”, wijst Mike. “En een tribune. Daar kunnen leerlingen kijken naar een voetbalwedstrijdje of een voorstelling op het plein. Of ze spelen er gewoon lekker op.” Ook de speeltoestellen, eigendom van de gemeente, zijn opnieuw gebruikt. “Die waren nog prima.”

De grote boomstammen, her en der op het plein gebruikt als bank, klimobject, of zandbakrand, komen van een paar straten verderop. Mike: “Tijdens de zomerstorm van een paar maanden geleden zijn daar veel bomen omgewaaid. Wij hebben toen meteen aan de gemeente gevraagd of wij de stammen mochten gebruiken.” In oktober komt er nog een ‘plantdag’, waarop ouders en leerlingen met hulp van de hovenier verschillende plekken op het plein gaan beplanten. Als dan ook de speelheuvel, met een grote rioolpijp erdoor bij wijze van ‘Hobbithuis’, helemaal klaar is, is het groene schoolplein af.

Nog meer groens

Het liefst zou Mike daarna meteen doorpakken met het volgende ‘groene’ project: duurzame verwarming. “We doen eigenlijk elk jaar wel iets aan verduurzaming. De zonnepanelen waren er al voor mijn tijd, net als de isolatie van de muren, de ramen en het dak. Vorig jaar hebben we warmteterugwin-units in de lokalen laten plaatsen, die het CO2-gehalte op peil houden en zo voor een gezond binnenklimaat zorgen. Ik heb begrepen dat je ook een soort gloeispiraal in dat systeem kunt plaatsen, bij wijze van bijverwarming, maar dat ben ik nog aan het onderzoeken.”

Sowieso is het lastig om een passend verwarmingssysteem te vinden, vindt hij. “De regelgeving verandert steeds”, zegt Mike. “En als we helemaal overstappen op elektrisch verwarmen, dan zouden we waarschijnlijk niet meer genoeg hebben aan onze zonnepanelen.” Dat aspect blijft dus nog even een puzzel. “Maar we willen ook al een tijdje een groen dak op de schuur”, lacht de directeur. “Dan moeten we daar eerst maar mee beginnen.”

Lees ook: