Voor Carlinde en Luc is duurzaamheid een manier van leven

Een koploper zou ze zichzelf niet willen noemen, zegt Carlinde Adriaanse bedachtzaam. Voor haar en haar man Luc Taal is duurzaam leven altijd al de gewoonste zaak van de wereld geweest. Zo waren ze bakfietspioniers omdat ze nooit een auto hebben gehad. Nu de kinderen de deur uit zijn, maken ze van hun tuin een pluktuin die aantrekkelijk is voor dieren. En ja, ook hun huis maken ze zo duurzaam mogelijk.

“Kijk”, laat Carlinde meteen bij binnenkomst zien. “Dit is ons nieuwste project: we herstellen de tochtdeur die hier ooit zat. Ik ben zelf bezig met een ontwerp voor het glas-in-loodraam.” Een tweede blikvanger in de dertiger jaren tussenwoning in Overveen is de ruime aanbouw aan de achterzijde. Onder een goed geïsoleerde lichtstraat is het lekker zitten aan de keukentafel, tussen een woud aan kamerplanten. Waar vroeger de buitendeur vanuit de keuken was, verlicht een inpandig raam nu een zithoek in de achterkamer. “Daar is het vrij donker, maar zo hoef je er minder vroeg het licht aan te doen.”

Warm en groen

De achterzijde van de woning was 24 jaar geleden, toen Carlinde en Luc hier als jong stel kwamen wonen, sowieso een van de eerste aandachtspunten. “Hier zat een slecht geïsoleerde schuifpui in, die hebben we er vrijwel meteen uitgehaald”, wijst Carlinde naar twee robuuste hardhouten deuren die ervoor in de plaats kwamen. Met de komst van de aanbouw, jaren later, gingen deze als binnendeuren dienen.

De uitbouw is voorzien van elektrische vloerverwarming en grondig ingepakt. “De aannemer heeft daar op ons verzoek tweedehands isolatiemateriaal voor op de kop kunnen tikken.” Ook de stenen vloer is van tweedehands materiaal. “Deze klinkers lagen eerst in onze tuin”, vertelt Carlinde. “Luc heeft ze allemaal doormidden gezaagd om ze geschikt te maken als binnenvloer met een vloerverwarming eronder. Nu de kinderen de deur uit zijn, zijn we de tuin aan het vergroenen. Er staan nu verschillende plukstruiken in, een aantal bomen, waaronder een vijg, en inheemse, wilde bloemen.”

Ook de isolatie van de rest van het huis is zo goed mogelijk op orde. “We hebben vloerisolatie aangebracht en een extra etage op het huis laten zetten. Goed geïsoleerd. Met de buitenmuren kun je in een huis als dit niet zo gek veel: ze zijn nog enkelsteens. Maar daar staat tegenover dat we wel het meest duurzame type ramen hebben, inmiddels. HR+++, volgens mij.”

Kruisbestuiving

Ook als professional is Carlinde voornamelijk met duurzaamheid bezig. Zij werkt als consultant duurzame gebiedsontwikkeling in opdracht van gemeenten, daarnaast zit ze in de Raad van Toezicht van Stichting Kennemer Energie. Alweer even geleden – in 2001 – richtte Carlinde de Vereniging Duurzaam Overveen op.

“Vanuit Duurzaam Overveen hebben we, samen met het Duurzaam Bouwloket van de gemeente, verschillende collectieve inkoopacties opgezet. Voor zonnepanelen en vloer- en spouwmuurisolatie en dergelijke. Bewoners van de verschillende dorpskernen van Bloemendaal vroegen samen offertes op, de professionals van het Duurzaam Bouwloket gaven daarbij advies. Daar lift je dan zelf ook op mee in je keuzes.”

“Kijk bij de verduurzaming van je woning wat past in je leven en bij je portemonnee. Niet alles hoeft in een keer. Het kan ook stap voor stap.”

Zoektocht

Wat ze nog wel ingewikkeld vindt, zegt Carlinde, is het vinden van een elektrische oplossing voor warmwatervoorziening. “Een zonneboiler vind ik zo’n groot ding. En het dak ligt al vol panelen voor onze elektriciteit, dus er is geen ruimte voor extra panelen voor de boiler.” Momenteel ligt die zoektocht even stil, geeft ze toe. Het zegt iets over haar aanpak, en past prima bij het advies dat ze de lezer zou willen meegeven: “Kijk bij de verduurzaming van je woning wat past in je leven en bij je portemonnee. Niet alles hoeft in een keer. Het kan ook stap voor stap.”