Zo verduurzaamt Leo stap voor stap zijn jaren ’60 woning

Leo Molenaar heeft niet het gevoel dat hij heel bewust zijn woning verduurzaamt. Sommige keuzes zijn gewoon heel logisch, vindt hij. Maar wie luistert naar wat hij de afgelopen twintig jaar heeft aangepast aan zijn tussenwoning in Bennebroek, moet toch concluderen dat hij op z’n minst lekker bezig is.

Drie maanden duurde destijds de verbouwing die nodig was om van het huis aan de Gladiolenlaan een thuis te maken voor Leo, zijn vrouw Addy en hun twee zoons. Leo heeft, zonder overdrijven, nog steeds last van zijn elleboog dankzij alle oude tegels die hij toen afstak. Er kwam een nieuwe keuken, Leo isoleerde eigenhandig de zolder en de gaskachel werd vervangen door een HR-ketel. “Dat was toen een hot item. Een enorm bakbeest. Hij doet het nog steeds en we hebben er nooit gedoe mee gehad”, vertelt hij. De open keuken waar Leo koffie zet, is onlangs voor de tweede keer vernieuwd. “Toen we hier in 2000 kwamen wonen, was er sinds de jaren ’60 niks aan veranderd. Dus ja, kort geleden was de keuken die we toen lieten plaatsen opnieuw aan vervanging toe.”

Liever wel garantie

Leo kan vrij veel zelf, zegt hij, maar laat zich voor sommige klussen toch liever bijstaan. “Het vervangen van de ramen heb ik bijvoorbeeld laten doen; daar wil

je toch garantie op. We hebben in het hele huis kunststof kozijnen en HR++ glas, dat was in die tijd het beste op de markt.”

Voor zijn komst naar Bennebroek woonde Leo in Hoofddorp. “Daar hield ik altijd een lijstje bij van mijn gas- en energieverbruik. Hier ben ik dat ook gaan doen. Totdat we een slimme meter kregen. En sinds drie jaar hebben we zonnepanelen op het dak. Nu krijg ik elke dag via de mail en de app te zien wat ik zelf opwek. We dekken er precies onze eigen elektriciteitsbehoefte mee. Tenminste, wel nu de jongens uit huis zijn.”

 

“En sinds drie jaar hebben we zonnepanelen op het dak. Nu krijg ik elke dag via de mail en de app te zien wat ik zelf opwek. We dekken er precies onze eigen elektriciteitsbehoefte mee.”

 

Gelijk gasgebruik

Gek genoeg is de gasrekening al die jaren vrijwel constant gebleven, zegt Leo. Oók na isolatie van de spouwmuren en de vloer. “Dit zijn vrij vochtige huizen. We hadden hier constant een luchtontvochtiger staan, maar het bleef kil. Mijn vrouw en ik werken allebei op Schiphol en staan meestal om drie uur ’s nachts al naast ons bed. Dan is het wel erg vervelend als het overal koud aanvoelt.”

Het wooncomfort verbeterde merkbaar na isolatie, maar het gasgebruik bleef gelijk. “Misschien omdat we sowieso altijd al heel zuinig stookten”, realiseert hij zich. “Ik heb het sowieso nooit koud. Als Addy de thermostaat omhoog draait, draai ik ‘m vaak al gauw weer terug. Volgens de energieleverancier zitten we ruim onder het gemiddelde energiegebruik. Maar ik heb niet het gevoel dat ik daar veel voor doe.”

Subsidie vergeten

Het is misschien net als met de aanschaf van een nieuwe koelkast: “Ik let er dan op dat hij zuinig is, maar ik vergeet gebruik te maken van de teruggave waar je toen aanspraak op kon maken. Of destijds met die isolatiemaatregelen: daar had ik subsidie op kunnen aanvragen, maar daar stond ik niet bij stil. Ook qua afvalscheiding: ik ben heel strikt, maar ik val er verder niemand mee lastig. Ik vis plastic uit de bak als anderen het bij het restafval doen. Ik mail een foto naar de gemeente als er troep naast het bankje bij de vaart ligt. Nu staat er een bak. Ik vind het allemaal gewoon heel logisch.”

En nu een warmtepomp?

De volgende stap is de vervanging van het bakbeest. Want een hr-ketel van twintig jaar oud houdt er ooit mee op. “Nu zit ik me af te vragen of we een warmtepomp kunnen nemen. Ik moet me daar nog op oriënteren. Meestal vraag ik verschillende offertes op via internet, maar het blijft dan lastig om een keuze te maken. Als ik van die enquêtes invul van aanbieders, is het altijd ‘Nee, uw huis is niet geschikt’, maar ik snap niet waarom. Milieu Centraal? Hebben die ook een test? Nou ja, die kan ik allicht eens proberen.”

 

Lees ook: